کد مطلب:10919 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:7

گنجینه پرسمان » احكام

سجده بر خاك چه مفهومي دارد و چرا اين كار لازم است و چه اطميناني وجود دارد كه اين مهر به صورت بت نشود؟

سجده به معناي خضوع و كرنش است و نهايت درجه خضوع انسان به اين است كه بهترين جاي بدن خود را كه پيشاني باشد بر خاك بگذارد. خاك مظهر افتادگي و تواضع است چنان كه شاعر ميگويد:

ز خاك آفريدت خداوند پاك

پس اي بنده افتادگي كن چو خاك

بدين وسيله روح تكبّر و انانيّت كه باعث بدبختي متكبّر و اطرافيانش است، از بين ميرود، طبعاً سجده گاه بايد پاك باشد. بنابراين، به هر كجا نميشود سجده كرد. به اين علت، قسمتي از زمين ساييده و مهر درست ميكنند.

پيامبر اكرم(ص) فرموده است:

جعلت لي الارض مسجداً و طهوراً

زمين براي من محل سجده و وسيله طهارت است.(1)

شيعيان بنابراين روايت و ديگر روايات كه از پيامبر(ص) و امامان(ع) رسيده است، ميگويند: نمازگزار بايد بر خاك يا آن چه از خاك است سجده كنند، فقط پوشيدني و خوردني نباشد. براي اين كه همواره بر خاك پاك سجده كنند چون كه در همه جا خاك در دسترس نيست به ساختن مهر از خاك رو آورده و آن را در منازل و مساجد نگه داري و بر آن سجده ميكنند؛ به خصوص كه اين خاك از تربت پاك شهيدان كربلا - كه يادآور فداكاريهاي آنان است - ميباشد.

قابل توجه است كه شيعيان مهر ار وسيلهاي بيش نميدانند، فقط از آن براي سجده خداوند استفاده ميكنند و اگر از تربت شهيدان باشد آن را ميبويند و ميبوسند هم چنان كه انسان هر چه و هر كه را دوست داشته باشد ميبوسد نه هر چه را ببوسد دليل بر پرستش باشد. هرگز شيعيان مهر را بت قرار نداده و نميدهند و هرگز جاي نگراني نيست.

پي نوشتها:

1. بحارالانوار، ج 80، ص 277.